Η καθημερινότητά μας συχνά χαρακτηρίζεται από εκπλήξεις... Από μικρές αναταραχές της μονότονης ρουτίνας μας... Εκεί που δεν το περιμένουμε... Απροειδοποίητα..
Η καθημερινότητά μας συχνά χαρακτηρίζεται από εκπλήξεις.Από μικρές αναταραχές της μονότονης ρουτίνας μας.Εκεί που δεν το περιμένουμε.Απροειδοποίητα..
Ο επόμενος σταθμός με κατεύθυνση Αγία Μαρίνα δε θα παραλάβει επιβάτες’
Μια όχι και τόσο ευχάριστη ανακοίνωση. Όχι και τόσο ευχάριστη, αφού είναι 08:20.
Και βρίσκεσαι στη Δουκίσσης(Πλακεντίας).
Και θες να προλάβεις τη διάλεξη των 08:45.
Και να πάρεις και το 242 από Κατεχάκη.
Και ο ‘σωστός’ συρμός περνά σε 7 λεπτά.
Σπάνια τα μεγάφωνα του εκάστοτε σταθμού μετρό μας ενημερώνουν για κάτι άλλο πέραν του ‘χαλασμένου ανελκυστήρα στο σταθμό Περιστέρι’.
Συνεχίζεις να ξετυλίγεις τα ακουστικά που βρίσκονται γύρω από το mp3 σου.
Κάνεις υπομονή.
Παράλληλα, ρίχνεις κλεφτιές ματιές στην υπόλοιπη αποβάθρα που αρχίζει να γεμίζει με όλο και περισσότερο κόσμο.
Κάνεις υπομονή.
Πατάς play..
Σπουδαία εφεύρεση τα ακουστικά.
Ο επόμενος σταθμός με κατεύθυνση Αγία Μαρίνα δε θα παραλάβει επιβάτες’
Μια όχι και τόσο ευχάριστη ανακοίνωση. Όχι και τόσο ευχάριστη, αφού είναι 08:20.
Και βρίσκεσαι στη Δουκίσσης(Πλακεντίας).
Και θες να προλάβεις τη διάλεξη των 08:45.
Και να πάρεις και το 242 από Κατεχάκη.
Και ο ‘σωστός’ συρμός περνά σε 7 λεπτά.
Σπάνια τα μεγάφωνα του εκάστοτε σταθμού μετρό μας ενημερώνουν για κάτι άλλο πέραν του ‘χαλασμένου ανελκυστήρα στο σταθμό Περιστέρι’.
Συνεχίζεις να ξετυλίγεις τα ακουστικά που βρίσκονται γύρω από το mp3 σου.
Κάνεις υπομονή.
Παράλληλα, ρίχνεις κλεφτιές ματιές στην υπόλοιπη αποβάθρα που αρχίζει να γεμίζει με όλο και περισσότερο κόσμο.
Κάνεις υπομονή.
Πατάς play..
Σπουδαία εφεύρεση τα ακουστικά.
Ότι πρέπει για να αποσυνδεθείς, έστω και προσωρινά, από ανούσιες και κουραστικές καταστάσεις της πραγματικότητας και να συνδεθείς με ένα άλλο, διαφορετικό , μουσικό περιβάλλον που έχεις ο ίδιος επιλέξει.
Ο χρόνος περνά λιγότερο βασανιστικά πλέον και αρχίζεις και συνηθίζεις στην ιδέα ότι δε θα είσαι στην ώρα σου στο αμφιθέατρο. Ο συρμός κάνει επιτέλους την εμφάνισή του. Μπαίνεις και φροντίζεις να κάτσεις όσο πιο κοντά στην πόρτα για να αποφύγεις εκείνη την άβολη στιγμή της αποβίβασης από το μετρό εν ώρα αιχμής(όλοι έχουμε βιώσει αυτή τη στιγμή παραπάνω από μία φορές).
Ο συρμός ξεκινάει.
Κοιτάς κάθε τόσο μηχανικά την ώρα στο κινητό σου , λες και μπορείς να κάνεις κάτι για να περάσει γρηγορότερα.
Παρατηρείς τον κόσμο δίπλα σου. Υπνωτισμένος. Κουρασμένος πριν καλά καλά ξεκινήσει τη μέρα του. Όχι ότι εσύ διαφέρεις κατά πολύ.
Το μυαλό σου αδειάζει όσο περνά η ώρα. Η μουσική στα αυτιά σου εναλλάσσεται αρμονικά με μία αλληλουχία φωτεινών επιγραφών και του πάντα γνώριμου μαύρου..
‘Επόμενη στάση: Κατεχάκη!
Κείμενο: F@z